Hamster

Het zal in de vierde klas zijn geweest, 1970 daaromtrent. De heer Beekenkamp was een bevlogen leraar biologie, een type dat je maar zelden meer tegenkomt. Het inkleuren van organen met kleurpotloden in de lagere klassen in een schrift heb ik echter altijd als traumatisch ervaren, maar niets was zo erg als het onaangekondigd schriftelijk overhoren van ALLE stof die in het jaar behandeld was. Het was een dreiging die het hele schooljaar altijd boven het hoofd hing. Op een dag gonsde het gerucht: vandaag gaat het gebeuren. Het kwam mij niet goed uit die dag. Enkele medestanders ook niet. We besloten het uur Duits over te slaan (de heer Breeschoten gaf je toch nooit aan bij de rector) en bij de lokale dierenwinkel werd een hamster gekocht. In optocht gingen we aan het begin van de les naar de heer Beekenkamp, die rood aanliep, en zichtbaar door diverse emoties werd overmand, waarbij het onduidelijk was of verbazing, boosheid of achterdocht de boventoon voerden. Het beestje werd evenwel in dank aanvaard. Die dag werd het beruchte schriftelijk in ieder geval niet gegeven. Na een paar weken sloeg de heer Beekenkamp aan het begin van de les het bord open, waarop een R.I.P. van de hamster werd vermeld. Volgens mij was het wraak.